Benvidas, benvidos, amigas e amigos

A paz é o camiño, e facemos camiño ó andar. A paz é un descubrimento, non unha conquista, dicía, Raimon Panikkar. A guerra e a violencia non son fatalidades biolóxicas. Aprendemos a ser violentos. Por iso temos que "desaprender" para ser pacíficos, que non submisos, nin súbditos, nin mansos. Federico Mayor Zaragoza di que a aprendizaxe da democracia é a pedagoxía da paz. E María Zambrano afirmaba que a paz é moito máis que unha toma de postura, é unha auténtica revolución, un modo de vivir, un modo de habitar o planeta, un modo de ser persoa.
A paz como cultura...

1 abr 2011

Cita mediadora en Fisterra, no IES Fin do Camiño...

   No IES Fin do Camiño de Fisterra, un centro que dirixe e dinamiza un equipo moi activo, con Xabier García na coordinación, ven de organizar unha magnífica reunión de 15 institutos galegos que contan con equipos de mediación e tratamento de conflitos, nunha sesión, hoxe, venres, con expertos, boas experiencias, mellores práticas, na que participan alumnos e alumnas mediadores e profesorado.

   Os organizadores son o IES anfitrión e o de Ortigueira, coa colaboración da asociación comarcal Neria. Alí estaban, nun día excepcional, representantes dalgúns dos centros educativos galegos que máis e mellor traballan na educación para a convivencia, na resolución pacífica de conflitos, na cultura da paz. Algúns desde hai xa moitos anos. Con varios premios á súa meritoria labor.

   O máis sorprendente da iniciativa é que xurde da propia realidade escolar, dos propios centros, dos equipos de profesores e profesoras que están a pé de obra, cada día e todos os días, co seu alumnado, tentando mellorar a convivencia, buscando transformar os conflitos, por medio da palabra, do acordo, da negociación, de forma positiva, educadora. Unha proba de que existen experiencias moi relevantes, pouco coñecidas, para as que os medios, en xeral, non reservan columna algunha, mais que existen, amosando, para quen quera velo, que a convivencia é maioritaria, que os institutos non son territorio comanche, que resolven razonablemente ben os seus problemas, moitas veces sen axudas, sen respaldo institucional algún, creando un clima escolar cooperativo, pacífico, dialogante, con confianza, sobre os afectos e os sentimentos, os mellores antídotos contra das violencias.

   No acto inaugural non houbo representación algunha da Consellería de Educación, a ningún nivel. Chama a atención que unha experiencia tan importante, que xurde da propia prática educativa, do bo funcionamento dos seus respectivos plans de convivencia escolar, non sexa valorada e respaldada, polas autoridades educativas.

   Dificil crer que o diálogo, a crítica constructiva, as alegacións positivas ó Anteproxecto de Lei de Convivencia e Participación da Comunidade Educativa, son un obxectivo. Mesmo que a intención de dotar ó profesorado galego dunha lei de "autoridade" sexa algo real.

   En Fisterra, no fin do Camiño, hoxe estaban unha boa representación dos centros que mellor traballan a convivencia escolar en Galicia. Son profesores e profesoras con autoridade sobrada, con autorictas, e un alumnado activo, participativo, entusiasta co seu papel mediador, conscientes, ambos, de que están a facer convivencia, compatir vivencias xuntos, no final da terra, con ilusión, con ánimo, caladamente, por iso merecen o noso aplauso e noso apoio, porque o merecen sobradamente.

   Moitos, todos os parabens.  E moitas grazas.


No hay comentarios:

Publicar un comentario